Leef in het hier en nu, laat je telefoon in de kluis of thuis. De ervaring is het mooiste als je het met de mensen om je heen deelt. Ieders privacy verdient het allergrootste respect. Onze Wundergarten is een veilige omgeving waar men zich kan laten gaan in de magie van het moment zonder zorgen over morgen. Mijn fotografen zorgen voor een op respectvolle manier gemaakt aandenken.

Beweeg en ontdek. Open je zintuigen en laat je overrompelen. Onze Wundergarten is een plek met in ieder klein hoekje een podium met andere muziek, een bijzonder optreden of inspirerend kunstwerk. Blijf niet plakken bij het voor jou bekende maar ga op ontdekkingstocht. Bezoek ieder plekje, inspireer jezelf, neem overal de tijd om iets te voelen. En vergeet niet om in het donker nog één keer overal te kijken.

Er is niets zo sexy als consent vragen. Help iedereen zich veilig te voelen door respectvol met elkaar om te gaan. Durf hulp te vragen als iets niet goed voelt, aan een vreemde, beveiliger of een medewerker. Dat is helemaal oké. Let ook een beetje op elkaar en durf ook op iemand af te stappen als je iets ziet wat niet klopt of als je denkt dat het niet goed met iemand gaat. Zo zorgen we voor elkaar.

Wees onderdeel van de kleurrijke wereld. Bezoekers zijn een onderdeel van de ervaring, dus gun elkaar de meest feestelijke versie van jezelf. Wees creatief met je eigen kledingkast of ruil met vrienden om je zo prachtig mogelijk uit te dossen. Laat betekenisloze merkkleding en lege modetrends thuis, paradijsvogel. Stap uit je comfortzone, deel en consuminder.

Samenkomsten van mensen zorgen al sinds mensenheugenis voor uitwisseling van ideeën, inspiratie en perspectieven. Prik door je eigen bubbel heen en vergroot je wereldbeeld door buiten je eigen groep op pad te gaan en leer zo een nieuw perspectief op het leven van iemand die er anders uitziet dan je eigen spiegelbeeld.

Stichting Sina biedt met hun projecten hulp aan huis op maat. Daarmee strijden ze tegen armoede en zorgen ze ervoor dat mensen niet ver van de maatschappij verwijderd raken. Ze helpen niet alleen met spullen of het regelen van sportlessen, maar bieden ook een luisterend oor of praktische ondersteuning als maatje. Want soms lukt het niet alleen, maar wel samen.

In mijn webwinkel vind je de mogelijkheid om een bedrag te doneren (€2), indien je het kunt missen.

‍

Dit is het moment om af te ronden. Om dit verhaal een slot te geven dat recht doet aan alles wat eraan voorafging. Georgie gaat met pensioen.

...

Niet omdat de energie op is, integendeel, maar omdat het ritme van de omgeving niet langer synchroon loopt met wat ik wil maken en bouwen.

Organiseren in Ruigoord, ons thuis, staat steeds meer onder druk. In vergunningen en capaciteit, maar ook in ruimte om te ademen. De stad groeit, verandert, zoekt andere vormen. Waar ik ooit alle kanten op mochten stromen, wordt het landschap nu strakker, gestructureerder.

Geen oordeel, slechts een constatering.

‍

Ik heb gezocht naar manieren om mee te bewegen. Gerekend, gedroomd, geschoven. Onze hoop was nieuw beleid, met iets meer ruimte voor bezoekers, die prima passen. Helaas is hier naast de ronkende machine van de industrie en haven geen plek voor, aldus onze beleidsmakers.

Zonder deze verandering kan ik alle kunstenaars niet meer eerlijk belonen. En ook niet meer maken naar de verwachtingen die ik zelf heb van een festival op Ruigoord.

Soms is het dapperder om niet te forceren. Om niet te blijven trekken aan iets wat zijn eigen einde aan het fluisteren is. Dan kies je ervoor om het zelf af te ronden. Met open ogen, en een warm hart.

...

Want wat we samen hebben gemaakt, jij, ik, wij,  is niets minder dan bijzonder geweest. Een tijdelijke samenleving waar ontmoeting centraal stond. Waar dans, aandacht, versiering en kwetsbaarheid samen een taal vormden die alleen wij spraken. Dat draag je bij je. Dat slijt niet.

Dus deze zomer vieren we niet alleen nog één keer het feest, we vieren het hele verhaal. De reis. De lessen. De vriendschappen. Het lef. De vergankelijkheid.

Ik kijk ernaar uit om je daar te zien. Misschien wel in je mooiste jurk, of juist met je blote voeten in het gras. Om samen nog één keer op te gaan in iets dat groter is dan onszelf. Om elkaar te bedanken zonder woorden. Om los te laten, met liefde.

Nog één keer.

Liefs,

Georgie

‍

‍